Nowelizacja ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym

1. Cele reformy planowania przestrzennego
2. Plan ogólny gminy – kluczowy element zmieniający filozofię podejścia do planowania przestrzennego.
3. Pozostałe istotne założenia projektu reformy ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
4. Zaktualizuj swoją wiedzę.

Rewolucja w zagospodarowaniu przestrzennym zbliża się wielkimi krokami.

W dniu 7 marca br. rząd przyjął opracowany przez Ministerstwo Rozwoju i Technologii projekt ustawy o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw.

Ostateczny termin wejścia w życie ustawy uzależniony będzie od tempa prac parlamentarnych, decyzji prezydenta o podpisie i publikacji w dzienniku urzędowym.

• zapewnienie zrównoważonego rozwoju kraju przy zachowaniu ładu przestrzennego i uwzględnieniu interesu publicznego,
• uproszczenie procesu inwestycyjnego i zwiększenie skuteczności planowania przestrzennego,
• przywrócenie racjonalnego gospodarowania przestrzenią,
• usprawnienie realizacji procesów inwestycyjno-budowlanych i zapewnienie inwestorom stabilności warunków inwestowania,
• poprawa funkcjonowania planowania przestrzennego w celu racjonalizacji wydatków publicznych na rozwój i późniejszą eksploatację infrastruktury.

Projekt wprowadza nowe narzędzie planistyczne – plan ogólny gminy, który będzie uchwalany obligatoryjnie dla całej gminy (z wyłączeniem terenów zamkniętych), w randze aktu prawa miejscowego.

Ustalenia zawarte w planie ogólnym będą wiążące zarówno dla planów miejscowych oraz dla decyzji o warunkach zabudowy. Plan ogólny ma ułatwić gminom kreowanie polityki przestrzennej.

Założeniem jest uchwalenie planu ogólnego gminy do końca 2025 r. Tym samym okres przejściowy pomiędzy obowiązującym systemem, a nowym ładem prawnym w zakresie planowania przestrzennego zostaje rozciągnięty na 3 lata od uchwalenia ustawy.

• zwiększono wpływ społeczeństwa na decyzje podejmowane w planowaniu przestrzennym, wprowadzając szereg usprawnień umożliwiających szerokie konsultacje społeczne;
• uchylono przepisy w sprawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.
• wprowadzono nowy akt planowania przestrzennego – zintegrowany plan inwestycyjny (ZPI), jako forma planu miejscowego, który ma zastąpić i zmodyfikować rozwiązania tzw. specustawy mieszkaniowej.
• zmiany w wydawaniu decyzji o warunkach zabudowy, w celu ukrócenia chaosu przestrzennego;
• zmiany proceduralne w celu uproszczenia, ujednolicenia i przyspieszenia procesu sporządzania aktów planowania przestrzennego, w tym wprowadzenie trybu uproszczonej procedury planistycznej w określonych przypadkach, dającej możliwość prowadzenia równoczesnych procesów bez powtarzania konsultacji społecznych;
• wprowadzony zostanie Rejestr Urbanistyczny jako zintegrowany system teleinformatyczny, będący źródłem informacji i danych. Przepisy dotyczące rejestru mają obowiązywać od 2026 roku, aby dać czas urzędom gmin na przygotowanie się do tej zmiany.

Zakres zmian ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym jest bardzo szeroki i będzie wymagał czasu na zapoznanie się z przepisami przez wszystkie strony procesu inwestycyjnego. Biorąc to pod uwagę powstaje szereg  przepisów przejściowych, które określają zasady prowadzenia inwestycji w stopniowo zmieniającym się stanie prawnym.

Część regulacji wejdzie w życie już 30 dni od ogłoszenia ustawy. Całość systemu reformy zadziała, po uchwaleniu przez gminę planu ogólnego.

Okres przejściowy warto wykorzystać na zdobycie wiedzy w tym zakresie.

SBM Centrum Szkolenia Ustawicznego proponuje szkolenia i kursy doszkalające poświęcone nowym regulacjom dla specjalistów z branży planowania przestrzennego, dla inwestorów, zarządców nieruchomości, administracji publicznej i wszystkich zainteresowanych.

Więcej informacji: biuro@sbm-szkolenia.pl

Źródło: www.gov.pl